Entrapment van de nervus interosseus posterior (NIP)
Een andere benaming voor deze aandoening is het radiale tunnel syndroom. Dit is een inklemming van de spiertak van de radialiszenuw (= nervus interosseus posterior), voornamelijk (in bijna 70% van de gevallen) door de supinatorspier (ter hoogte van de de zogenaamde arcade van Fröhse). Dit zou tot 10% samengaan met een tenniselleboog.
Anatomie
Om goed te weten waarover dit gaat moet een weinig anatomie worden toegelicht: de radialis zenuw kruist achter de bovenarm, van binnen naar buiten. Dan loopt hij langs voor over de buitenzijde van de elleboog. Juist onder de elleboog splits de zenuw zich op in 2 takken:
1/ Oppervlakkige tak: hij zorgt voor de gevoelsbezenuwing van de handrug aan de duimzijde en de eerste 3 vingers (duim, wijsvinger en middelvinger):
2/ Diepe tak (nervus interosseus posterior): Na de splitsing loopt hij onder een spier (de supinator) door naar de diepte. Hij zorgt voor de motorische bezenuwing van een aantal spieren: de vinger- en polsstrekkers en een duimspier.
Symptomen
- doffe elleboogpijn aan de buitenzijde (= lateraal)
- pijn over de nervus interosseus posterior (5 cm onder de elleboogplooi)
- pijn bij supinatie met gestrekte elleboog tegen weerstand
- gevoel dat arm doodvalt, loodzwaar wordt bij inspanning met onderarm
- het kan evolueren naar verminderde kracht (paresis) tot verlamming (paralysis) van de steekpezen van duimen en vinger
Diagnostiek
De diagnose kan soms op zich laten wachten, daar patiënten heel vaak te horen krijgen dat zij een tenniselleboog hebben en hiervoor dan ook op alle mogelijke manieren behandeld zijn, zonder succes. Vandaar dat dit soms beschreven wordt als “een valse tenniselleboog”.
Als we echter goed naar het verhaal luistern en de sommatie van de klachten, dan worden we vaak getriggerd. Jammergenoeg is het niet eenvoudig deze klinische suggestieve diagnose te objectiveren:
- een radiografie is meestal negatief
- een echografie is bij een zuiver NIP-syndroom meestal negatief, tenzij in combinatie met klachten van een (echte) tenniselleboog.
- Er kan gepoogd worden om via elektromyografisch onderzoek (EMG of “naaldjesonderzoek” van de zenuwen) de effectieve geleiding te meten, maar is toch vaak negatief. De zenuw klemt immers niet continu in, maar enkel bij belasting. Zij heeft dus niet continu te lijden en ondergaat (vooralsnog) geen veranderingen. Tenzij de klachten al geruime tijd bestaan en de geleidingssnelheid effectief vertraagd is.
- Een MRI is doorgaans negatief
Behandeling
Indien de onderzoeksgegevens de diagnose bevestigen, dient de zenuw heelkundig te worden vrijgemaakt.
Op zich gaat het om een kleinere ingreep waarna geen gips nodig is, en waarbij (eenmaal de wonde mooi geheeld) snel alle activiteiten mogen worden heropgestart. De beste resultaten worden behaald indien de behandeling snel na de start van de klachten wordt ingesteld.
Nazorg
Gezien een daghospitalisatie is voorzien, kan u het ziekenhuis enkele uren na de ingreep reeds verlaten. Alle benodigde documenten worden met u meegegeven, waaronder ontslagbrief voor de huisarts, voorschriften en nota’s voor tijdelijke werkstop.
Raadpleeg ook onze patiëntenfolder “ontslaginformatie operatie elleboog”.
Na de ingreep krijgt u licht ondersteunend verband voor 10 dagen tot 2 weken. Wij adviseren een eenmalige controle bij uw huisarts om een wondnazicht te laten doen. Bij problemen, graag de adviezen van de huisarts hiervoor op te volgen, indien gunstig het immobilisatieverband opnieuw aan te brengen en dicht te laten tot de eerste controle raadpleging.
Belangrijk voor U is: regelmatig met de vingers en schouder bewegen (bloeddoorstroming bevorderen). Er zal voor U een controleafspraak na 10-14 dagen worden geregeld bij de chirurg.